PG80+ De Verhalenkist 23 oktober 2024
Op woensdagmiddag 23 oktober j.l. maakten ongeveer vijftig ‘80+ gemeenteleden’ onder de bezielende leiding van ‘Mien, de werkster’ een reis terug in de tijd. ‘Mien’ heet in het dagelijks leven Petra Harland en is afkomstig uit Wassenaar.
Voordat ‘Mien’ haar verhalenkist opende, werd zij met een gedicht hartelijk welkom geheten door Gerry Eenkhoorn.
In de verhalenkist trof ‘Mien’ veel oude voorwerpen aan, die zij op zolder had gevonden. Elk voorwerp vormde een herinnering aan onze kindertijd en kende een eigen verhaal.
Zo vond ‘Mien’ in haar kist een blikopener. De scherpe punt van de blikopener wordt naast de rand in het deksel van het blik gestoken; het uitsteeksel wordt op de rand geplaatst en met een wipbeweging wordt het deksel losgesneden. Ook trof ‘Mien’ een pan in de kist aan waarin draadjesvlees urenlang op een petroleumstel heeft staan sudderen. Wanneer zo’n pan vanwege het vele gebruik kapot was gegaan werd deze gerepareerd met . . . . asbest.
De voorwerpen en de bijbehorende verhalen waren heel herkenbaar en ontlokten bij de aanwezigen een regelmatig ‘O, ja’. Iedereen genoot met volle teugen en aan het eind van de reis terug in de tijd, ontving ‘Mien’ een dankbaar applaus.
Tenslotte werd de middag onder het genot van een hapje en een drankje afgesloten.
Met dank aan de activiteitencommissie voor het organiseren van deze geslaagde middag.
Met hartelijke groet,
Marianne de Nooij-van Herwaarden
Voordat ‘Mien’ haar verhalenkist opende, werd zij met een gedicht hartelijk welkom geheten door Gerry Eenkhoorn.
In de verhalenkist trof ‘Mien’ veel oude voorwerpen aan, die zij op zolder had gevonden. Elk voorwerp vormde een herinnering aan onze kindertijd en kende een eigen verhaal.
Zo vond ‘Mien’ in haar kist een blikopener. De scherpe punt van de blikopener wordt naast de rand in het deksel van het blik gestoken; het uitsteeksel wordt op de rand geplaatst en met een wipbeweging wordt het deksel losgesneden. Ook trof ‘Mien’ een pan in de kist aan waarin draadjesvlees urenlang op een petroleumstel heeft staan sudderen. Wanneer zo’n pan vanwege het vele gebruik kapot was gegaan werd deze gerepareerd met . . . . asbest.
De voorwerpen en de bijbehorende verhalen waren heel herkenbaar en ontlokten bij de aanwezigen een regelmatig ‘O, ja’. Iedereen genoot met volle teugen en aan het eind van de reis terug in de tijd, ontving ‘Mien’ een dankbaar applaus.
Tenslotte werd de middag onder het genot van een hapje en een drankje afgesloten.
Met dank aan de activiteitencommissie voor het organiseren van deze geslaagde middag.
Met hartelijke groet,
Marianne de Nooij-van Herwaarden
terug